ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΙΚΡΟΒΙΑ

Παρακολουθώντας τις συνεχείς συγκρούσεις των ψυχολόγων και των χριστιανών ιερέων κυρίως σχετικά με τις υπηρεσίες που μπορεί να προσφέρει στον άνθρωπο η σύγχρονη ψυχολογία, διερωτήθηκα πολλές φορές πού οφείλεται η σύγκρουσίς των. Τελικά, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι οι μεν παραδέχονται την ύπαρξη και άλλου κόσμου εκτός από τον γνωστόν αισθητόν κόσμον ενώ οι δε δεν παραδέχονται την ύπαρξη τέτοιου κόσμου. Συμβαίνει δηλαδή ό,τι συνέβη και την εποχή του Παστέρ, όταν αυτός υπεστήριξε την πρωτότυπον δια την εποχήν του θεωρία ότι υπάρχουν μικρόβια, αφανείς δηλαδή μικροοργανισμοί, υλικής υφής, μονοκύτταροι, οι οποίοι αν και δεν φαίνονται προκαλούν νόσους στο σώμα. Ο Παστέρ, που είχε δει τα μικρόβια με το μικροσκόπιο, ήταν σίγουρος σ’ αυτό που υποστήριζε, κάποιοι όμως που τον άκουγαν τον ειρωνεύονταν. Και σήμερα συμβαίνει το ίδιο.

Κάποιοι βλέπουν ότι υπάρχουν πολλοί κόσμοι στο σύμπαν. Υπάρχει ο κοσμος στα μέτρα του ανθρώπου και της περιβαλλούσης αυτόν φύσεως τον οποίον όλοι αισθανόμεθα με τις πέντε αισθήσεις μας, και γι’ αυτό δεν μπορούμε να τον αμφισβητήσουμε. Υπάρχει και ο μικρόκοσμος, του μικροβιακού επιπέδου, τον οποίον πια τον βλέπουμε με τα τεχνικά μέσα, μικροσκόπια κ.λπ., κι έτσι σήμερα κανείς δεν αμφισβητεί την ύπαρξή του. Υπάρχει και πέραν αυτού άλλο επίπεδο κόσμου, υπομικροσκοπικό, οι ιοί. Αυτοί τελευταίως έγιναν ορατοί και κανείς σήμερα δεν τους αμφισβητεί. Τους φωτογραφίζει, τους σχεδιάζει, περιγράφει τις αντιδράσεις τους. Απ’ εδώ και πέρα, οι άνθρωποι διχάζονται, διότι οι μεν παραδέχονται τη μεγάλη κατηγορία «φυσικός κόσμος», που περιλαμβάνει όλες τις υποκατηγορίες που αναφέραμε - φυσικός μεγάκοσμος, κόσμος των μικροβίων, κόσμος των ιών και ίσως και κάτι παρακάτω- οι δε παραδέχονται πλέον αυτού και την ύπαρξιν ενός πνευματικού κόσμου, που είναι υποδιαιρεμένος σε επίπεδα, όπως πνευματικός μεγάκοσμος, πνευματικά όντα ανθρωπίνου μεγέθους, άγγελοι και δαίμονες και άλλα πνευματικά όντα παρόμοια προς τα υλικά μικρόβια. Οι ψυχολόγοι προσπαθούν να επιδράσουν στον άνθρωπο γνωρίζοντας μόνο τη λειτουργία των φυσικών οντοτήτων και αρνούμενοι την ύπαρξη και την επίδραση στην ανθρώπινην λειτουργίαν πνευματικών οντοτήτων. Αυτή είναι η αφετηρία της διαφωνίας των, η οποία θα παραμένει αγεφύρωτη όσο δεν συνειδητοποιούν ότι διαφωνούν στο βασικό σημείο του κόσμου που επιδρά στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος νοσεί πνευματικά, κατά τους μεν από φυσικά αίτια, κατά τους δε και από πνευματικά αίτια.

Όπως λοιπόν η λειτουργία του κόσμου των μικροβίων μπορεί να μελετηθεί και να καταγραφεί η σχετική γνώσις σε βιβλία και κανόνες μικροβιολογίας τους οποίους σπουδάζουν οι λοιμωξιολόγοι, η σχετική λειτουργία των πνευματικών μικροβίων μπορεί να μελετηθεί και να καταγραφεί σε βιβλία, τα οποία σπουδάζουν και μελετούν οι εκ των χριστιανών ασχολούμενοι με την νήψη της ψυχής. Και φυσικά ξέρουν πολλά για τις επιδράσεις των πνευματικών μικροβίων στη ζωή του ατόμου, τα οποία δεν υποπτεύονται οι ψυχολόγοι που δεν παραδέχονται την ύπαρξη των πνευματικών μικροβίων. Μπορεί η άγνοια των ψυχολόγων για την δράση των πνευματικών μικροβίων να διευκολύνει τη ζωή τους, αλλά δεν τους βοηθάει στην ορθή κατανόηση των συμβαινόντων στον κόσμο, γιατί τους στερεί από την γνώση των επιρροών που ασκεί στον σύγχρονο άνθρωπο ο πνευματικός κόσμος. Η ηθελημένη άγνοια, όπως η άγνοια των αντιπάλων του Παστέρ, κατεδείχθη ως μία πλάνη που προκαλούσε το σύστημα των κακών πνευμάτων του πνευματικού κόσμου, διότι σ’ αυτά αρέσει να κρύβονται, για να μπορούν να κάνουν το κακό έργο τους χωρίς να γίνονται αντιληπτά από τους ανθρώπους τους οποίους επηρεάζουν.