Τὸ νομοσχέδιο γιὰ τὴν ὑποβοηθούμενη ἀναπαραγωγὴ προσπαθεῖ νὰ βρεῖ τρόπους νὰ συμβιβάσει πρακτικὲς ποὺ εἶναι μὲν δυνατὲς ἀπὸ τὴν ἰατρικὴ τεχνολογία, ἀλλὰ ποὺ δὲν εἶναι ἀνεκτὲς πάντοτε ἀπὸ τὴν ἠθικὴ καὶ τὶς κοινωνικὲς ἀντιλήψεις. Ὅλοι σεβόμεθα τὴν ἐπιθυμία τῶν συζύγων νὰ γίνουν γονεῖς καὶ ἐγκρίνομε τὴν προσπάθεια τῶν γιατρῶν νὰ συμβάλλουν σ’ αὐτό.
Ἀλλὰ μὲ τὸ νομοσχέδιο νομιμοποιεῖται ὁ δανεισμὸς σπέρματος ἢ ὠαρίου καὶ ὁ δανεισμὸς μήτρας καὶ καθιερώνεται ἡ νομικὴ ἔννοια τῆς «συναισθηματικο-κοινωνικῆς» πατρότητος καὶ μητρότητος. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἕνα παιδὶ μπορεῖ νὰ συλληφθεῖ ἀπὸ γενετικὸ ὑλικὸ προερχόμενο ἀπὸ πρόσωπα ἄσχετα μὲ τοὺς συζύγους καὶ νὰ κυηθεῖ ἀπὸ μία ξένη πρὸς αὐτοὺς γυναίκα, ἀλλὰ νὰ θεωρεῖται παιδὶ αὐτῶν ποὺ τὸ «παράγγειλαν», χωρὶς νὰ ἔχει καμία σχέση μὲ τὸ αἷμα τους, παρὰ μόνον μὲ τὸ χρῆμα τους, διότι βέβαια αὐτὲς οἱ δοσοληψίες κοστίζουν ἀκριβά.
Ἔτσι ἕνα παιδὶ μπορεῖ νὰ ἔχει κάποιου εἴδους γονικὴ σχέση μὲ πέντε πρόσωπα, τὰ δύο ποὺ ἔδωσαν τὸ σπέρμα καὶ τὸ ὠάριο (ποὺ συνήθως μένουν ἄγνωστα), καὶ ποὺ γενετικὰ εἶναι οἱ φυσικοὶ γονεῖς του, τὰ δύο ποὺ παράγγειλαν τὴ γέννησή του, ποὺ θεωροῦνται οἱ νομικοὶ γονεῖς του, καὶ τὴ γυναίκα ποὺ τὸ κυοφόρησε, ποὺ μετὰ τὴ γέννα δὲν ἔχει πιὰ ἄλλη νομικὴ ἢ βιολογικὴ σχέση μαζί του καὶ ἀντιμετωπίζεται ἀπὸ τὸν νόμο σὰν μία προσωρινὴ τροφός. Τώρα πῶς θὰ μεγαλώσει ψυχολογικὰ αὐτὸ τὸ παιδὶ καὶ πόσο φυσιολογικὸ θὰ εἶναι, εἶναι ἐρωτήματα στὰ ὁποῖα ὁ νόμος δὲν δίνει ἀπάντηση καὶ ὁ γιατρὸς ποὺ ἐξυπηρετεῖ αὐτὴ τὴ μέθοδο σιωπᾶ, ἀκόμη καὶ ἂν ξέρει, γιὰ λόγους εὐνοήτους.
Ὁ ἄνθρωπος ὅμως ποὺ σκέπτεται νὰ ἀκολουθήσει αὐτὴ τὴ μέθοδο πρέπει νὰ προβληματισθεῖ πολύ, διότι οἱ κίνδυνοι νὰ ἀποκτήσει ἕνα προβληματικὸ παιδὶ εἶναι πολὺ μεγάλοι. Αὐτὸ διότι:
------------------------------------------
Ἀλλὰ μὲ τὸ νομοσχέδιο νομιμοποιεῖται ὁ δανεισμὸς σπέρματος ἢ ὠαρίου καὶ ὁ δανεισμὸς μήτρας καὶ καθιερώνεται ἡ νομικὴ ἔννοια τῆς «συναισθηματικο-κοινωνικῆς» πατρότητος καὶ μητρότητος. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἕνα παιδὶ μπορεῖ νὰ συλληφθεῖ ἀπὸ γενετικὸ ὑλικὸ προερχόμενο ἀπὸ πρόσωπα ἄσχετα μὲ τοὺς συζύγους καὶ νὰ κυηθεῖ ἀπὸ μία ξένη πρὸς αὐτοὺς γυναίκα, ἀλλὰ νὰ θεωρεῖται παιδὶ αὐτῶν ποὺ τὸ «παράγγειλαν», χωρὶς νὰ ἔχει καμία σχέση μὲ τὸ αἷμα τους, παρὰ μόνον μὲ τὸ χρῆμα τους, διότι βέβαια αὐτὲς οἱ δοσοληψίες κοστίζουν ἀκριβά.
Ἔτσι ἕνα παιδὶ μπορεῖ νὰ ἔχει κάποιου εἴδους γονικὴ σχέση μὲ πέντε πρόσωπα, τὰ δύο ποὺ ἔδωσαν τὸ σπέρμα καὶ τὸ ὠάριο (ποὺ συνήθως μένουν ἄγνωστα), καὶ ποὺ γενετικὰ εἶναι οἱ φυσικοὶ γονεῖς του, τὰ δύο ποὺ παράγγειλαν τὴ γέννησή του, ποὺ θεωροῦνται οἱ νομικοὶ γονεῖς του, καὶ τὴ γυναίκα ποὺ τὸ κυοφόρησε, ποὺ μετὰ τὴ γέννα δὲν ἔχει πιὰ ἄλλη νομικὴ ἢ βιολογικὴ σχέση μαζί του καὶ ἀντιμετωπίζεται ἀπὸ τὸν νόμο σὰν μία προσωρινὴ τροφός. Τώρα πῶς θὰ μεγαλώσει ψυχολογικὰ αὐτὸ τὸ παιδὶ καὶ πόσο φυσιολογικὸ θὰ εἶναι, εἶναι ἐρωτήματα στὰ ὁποῖα ὁ νόμος δὲν δίνει ἀπάντηση καὶ ὁ γιατρὸς ποὺ ἐξυπηρετεῖ αὐτὴ τὴ μέθοδο σιωπᾶ, ἀκόμη καὶ ἂν ξέρει, γιὰ λόγους εὐνοήτους.
Ὁ ἄνθρωπος ὅμως ποὺ σκέπτεται νὰ ἀκολουθήσει αὐτὴ τὴ μέθοδο πρέπει νὰ προβληματισθεῖ πολύ, διότι οἱ κίνδυνοι νὰ ἀποκτήσει ἕνα προβληματικὸ παιδὶ εἶναι πολὺ μεγάλοι. Αὐτὸ διότι:
- Τὸ σπέρμα καὶ τὸ ὠάριο ποὺ κρυοσυντηροῦνται στοὺς μεῖον ἑκατὸν ἑβδομήντα βαθμοὺς ὑπὸ τὸ μηδὲν μέχρι νὰ χρησιμοποιηθοῦν μπορεῖ νὰ ὑποστοῦν ἀνεξακρίβωτες μεταλλαγὲς λογῳ αὐτῶν τῶν περιβαλλοντικῶν συνθηκῶν σὲ κάποια ἀπὸ τὰ δισεκατομμύρια κωδικὰ στοιχεῖα τοῦ DNA τους. (1)
- Τὸ παιδὶ ποὺ ἀποσπᾶται ἀπὸ τὴ μητέρα ποὺ τὸ κυοφόρησε, ἔχει ἐξοικειωθεῖ κατὰ τὴν κυοφορία μὲ τὴ φωνὴ καὶ τὸ σῶμα της. Μεταφερόμενο σὲ νέα ἀγκαλιὰ αἰσθάνεται ἕνα πλῆγμα ἀνασφάλειας στὰ ξένα γι’ αὐτὸ χέρια ποὺ τὸ παραλαμβάνουν. Αὐτὸ μπορεῖ νὰ ὁδηγήσει σὲ ψυχολογικὰ προβλήματα στὴν ἐφηβεία καὶ μετέπειτα, ποὺ νὰ μὴ μπορεῖ κανένας νὰ ἐξακριβώσει ποῦ ὀφείλονται. (2)
- Οἱ νομικοὶ γονεῖς θὰ ἔχουν μέσα τους ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἀγάπη γιὰ τὸ παιδὶ καὶ κάποιους προβληματισμοὺς γι’ αὐτό, ἐπειδὴ θὰ τοὺς εἶναι «ξένο» βιολογικά. Αὐτὴ ἡ προσωπική τους κρυφὴ ἀνασφάλεια γιὰ τὴ σχέση τους μὲ τὸ παιδὶ μπορεῖ νὰ δημιουργήσει συμπεριφορὲς τραυματικὲς γιὰ τὴ γονικὴ σχέση καὶ τὴν ἀνάπτυξη τοῦ παιδιοῦ. Αὐτὲς θὰ φανοῦν μετὰ τὴν ἐφηβεία.(3)
- Θὰ ὑπάρχει πάντα ἡ ἀνησυχία μήπως τὸ παιδὶ ἀνακαλύψει τὴν ἀλήθεια καὶ ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ θεωροῦνται γονεῖς του ἀλλὰ δὲν εἶναι. Αὐτὸς ὁ φόβος κατατυραννεῖ πολλοὺς θετοὺς γονεῖς καὶ ἀσφαλῶς δὲν εἶναι ὁ καλύτερος σύμβουλος γιὰ ὀρθὴ ψυχολογικὴ σχέση μὲ τὸ παιδί. Φυσικὰ μὲ ὑπόβαθρο τὸ φόβο ἡ σχέση διαταράσσεται καὶ τὸ παιδὶ ὡς αἴτιο τοῦ φόβου ὑποσυνείδητα ἀπορρίπτεται, ἐνῶ ἐμφανῶς ὑπεραγαπᾶται. Τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι μὴ κανονικὴ ἀνάπτυξη στὸν ψυχολογικὸ τομέα, ὅπως διέγνωσαν καὶ οἱ ἀρχαῖοι μὲ τὴν περίπτωση τοῦ Οἰδίποδα.
- Ἐπειδὴ ὁ νόμος προβλέπει ὅτι ἡ πενταμερὴς γονικὴ ἀνάμιξη στὴν «παραγωγὴ» τοῦ παιδιοῦ θὰ γράφεται στὴ ληξιαρχικὴ πράξη καὶ στὸν ἰατρικό του φάκελλο, τὸ παιδὶ ἀργὰ ἢ γρήγορα θὰ μάθει τὴν ἀλήθεια. Ἔτσι, θὰ αἰσθάνεται ὅτι διαφέρει ριζικὰ ἀπὸ ὅλα τὰ ἄλλα παιδιὰ ποὺ ἔχουν «δύο» γονεῖς καὶ θὰ ἀντιδράσει καταλυτικὰ γιὰ τὸ γεγονὸς ὅτι αὐτὸ ἔχει «πέντε». Αὐτὸ εἶναι καίριο ψυχολογικὸ πλῆγμα στὴν κανονικὴ ἀνάπτυξή του καὶ μπορεῖ νὰ τὸ καταστρέψει αὐτοκαταστροφικὰ ἢ νὰ τὸ ὁδηγήσει στὴν καταστροφὴ τῶν ὑπαιτίων τῆς γονικῆς περίπλοκής του. (4)
------------------------------------------
- Βλ. Η.Δ. Δελλαγραμμάτικα, Ἀναπλ. Καθηγ. Παιδιατρικῆς καὶ Νεογνολογίας, «Ἐξωσωματικὴ γονιμοποίηση: Νεογνολογικὴ ἄποψη», στὸν τόμο «Μετεκπαιδευτικὸ Σεμινάριο Παιδιατρικῆς 2001, Διαγνωστικὰ καὶ θεραπευτικὰ προβλήματα», Β΄ Παιδιατρικὴ Κλινικὴ Παν. Ἀθηνῶν, σελ. 120.
- Βλ. Dominique Simonet, «Ἄχ, αὐτὰ τὰ μωρὰ πόσα ξέρουν», ἑλλ.μετάφραση, ἐκδόσεις Θυμάρι, σελ. 72 ἑπ.,121 ἑπ., 254 ἑπ. κ.λπ.
- Βλ. Βασ. Φανάρα, «Ὑποβοηθούμενη ἀναπαραγωγή», σελ. 88, σημ. 50, ἀναφερόμενο σὲ μελέτη Γάλλου. Ἐνδιαφέρον θὰ εἶχε νὰ γίνει εὐρεία μελέτη τῆς ψυχολογικῆς ἐξέλιξης ὅλων τῶν χιλιάδων παιδιῶν ποὺ γεννήθηκαν μὲ τέτοιες μεθόδους.
- Ἔχω προσωπικὴ γνώση παιδιῶν ποὺ γεννήθηκαν τεχνητὰ καὶ ἐκδήλωσαν σοβαρὰ προβλήματα στὴν μετεφηβικὴ ἡλικία. Διορατικὸς πνευματικὸς συνιστοῦσε γι’ αὐτὸ τὸ λόγο νὰ ἀποφεύγομε τὴν ἐκβίαση τῆς φύσεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου