ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΑΡΜΟΝΙΑ

Τὰ τρισεκατομμύρια τῶν ἀστέρων καὶ τὰ ἀναρίθμητα πλήθη τῶν ἀγγέλων ἐκτελοῦν μίαν συμπαντικὴν ἁρμονίαν μὲ βάσιν τὸ πρόγραμμα τοῦ δημιουργοῦ των. Ἡ ἀσύλληπτος ἁρμονία πληροῖ τὰ σύμπαντα. Κάθε μόριον τῆς ὑλικῆς δημιουργίας καὶ κάθε προσωπικὴ ὀντότης τῆς πνευματικῆς, ἐκτελεῖ ἀλλὰ καὶ ἀπολαμβάνει τὸν θεσπέσιον ὕμνον.

Στιγμὴν τινὰ τῆς ἀχρόνου αἰωνιότητος ὁ ἀρχηγὸς μίας πτέρυγος τῆς, οὕτως εἰπεῖν, ὀρχήστρας αἰχμαλωτίζεται ἀπὸ τὴν σκέψιν τῆς διακρίσεως ἔναντι τῶν λοιπῶν μελῶν αὐτῆς.

ΠΩΣ ΤΙΜΩΡΕΙ Ο ΘΕΟΣ

Τὸν ἐργάτη ποὺ ἔπιασε δουλειὰ δύοντας ὁ ἥλιος, τὸν τιμώρησε δίνοντάς του ὁλόκληρο μεροκάματο.

Στὸν ληστὴ ποὺ μετανόησε, χάρισε τὸν Παράδεισο.

ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΛΗΣΤΗ

Ὑπῆρξα ληστὴς καὶ ἀπελπισμένος κατάδικος, ἐκτελούμενος ἀργὰ θανατοποινίτης.

Καὶ μέσα στὸ σκοτάδι τῆς ἀπελπισίας μου, καὶ στὴν προσδοκία τοῦ αἰώνιου θανάτου, Σὲ εἶδα δίπλα μου, συσταυρωμένο καὶ ἀθῶο.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ...

Κατὰ τοὺς σοφοὺς οἰκονομολόγους τοῦ φιλελευθερισμοῦ, οἱ ἀρχὲς τῆς ἰδιωτικῆς οἰκονομίας πρέπει νὰ ἀποτελοῦν παράδειγμα πρὸς μίμηση γιὰ τὴν κρατικὴ διοίκηση. Οἱ ἀσφαλιστικὲς ἐταιρίες ποὺ καλύπτουν τὴν Ὑγεία, συνήθως παύουν νὰ καλύπτουν νοσήματα μετὰ τὸ 70ὸ ἔτος τοῦ ἀσφαλισμένου. Ἐὰν τὰ ἀσφαλιστικὰ ταμεῖα ἀκολουθήσουν αὐτὴν τὴν τακτική, γλυτώνουν καὶ τὰ νοσήλια καὶ τὶς συντάξεις, διότι οἱ συνταξιούχοι ἀπέρχονται στὸν ἄλλο κόσμο συντομότερα.

Λένε οἱ κακὲς γλῶσσες ὅτι στὴν Ὀλλανδία δὲν νοσηλεύουν στὰ νοσοκομεῖα ἀσθενεῖς ἄνω τῶν 80 ἐτῶν.

Φιλανθρωπίας ἐγκώμιον!

ΕΠΑΝΕΡΧΕΤΑΙ Η ΘΑΝΑΤΙΚΗ ΠΟΙΝΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Ἡ Τρόικα καὶ ἡ Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση καταδίκασαν σὲ θάνατο τοὺς Ὑπερήλικες ποὺ δὲν ἔχουν πόρους ζωῆς καὶ ποὺ ἔπαιρναν τὰ φτωχικὰ προνοιακὰ ἐπιδόματα.

Πρὸς ἀποφυγὴ μάλιστα τῆς ἐπιβάρυνσης τοῦ κρατικοῦ προϋπολογισμοῦ μὲ τὴν δαπάνη τῆς ἐκτέλεσής τους, ἀποφασίστηκε νὰ ἐκτελεστοῦν μὲ τὴν ἀδάπανη γιὰ τὸ κράτος μέθοδο τῆς Ἀσιτίας!

Κατὰ συνέπεια ἡ Κυβέρνηση κατάργησε τὰ προνοιακὰ ἐπιδόματα, καὶ μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ἡ κοινωνία μας θὰ ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τοὺς Ὑπερήλικες καὶ μὴ παραγωγικοὺς πολίτες.

Ζήτω ἡ Τρόικα !
Μελλοθάνατος 79 ἐτῶν.

ΑΝΤΕΣΤΡΑΦΗΣΑΝ ΟΙ ΟΡΟΙ...

Ἡ Ἐκκλησία ποὺ ἔπρεπε νὰ ἐνδιαφέρεται γιὰ τὴν μεταθανάτια ζωή μας, καὶ γιὰ νὰ μᾶς στείλει γρήγορα στὸν Παράδεισο, φροντίζει μὲ συσσίτια καὶ ρουχισμὸ νὰ μᾶς διατηρήσει στὴν ἐπίγεια ζωή, ποὺ οἱ ἡγέτες μας τὴν ἔκαναν κόλαση.

Καὶ οἱ πολιτικοί μας ποὺ ἔπρεπε νὰ φροντίζουν γιὰ τὴν ἐπίγεια καλοπέρασή μας καὶ μακροζωία μας, φροντίζουν νὰ μᾶς στείλουν γρήγορα στὸν ἄλλο κόσμο, γιὰ νὰ μᾶς γλυτώσουν ἀπὸ τὰ βάσανα τῆς κακομοιριασμένης ζωῆς μας.