Ἄχ! Πατρίδα!

        Ἡ πατρίδα δὲν εἶναι μία ἔννοια, ἕνα αἴσθημα. Εἶναι μία πραγματικότης ὀντολογική, χειροπιαστὴ.

«Καὶ καπνὸν ἀποθρῴσκοντα νοῆσαι ἧς γαίης, θανέειν ἱμείρεται.» (Ὁμήρου Ὀδύσσεια - Ραψωδία Α, 55).

«Ἧς γαίης». Τῆς δικῆς του γῆς.

Σὲ ἕνα ἐκ τῶν σχεδίων Συντάγματος ποὺ πρότειναν οἱ ἐπαναστάτες τοῦ 1821 ἀνεγράφετο ὅτι δικαίωμα ψήφου εἶχαν μόνον οἱ κάτοικοι τῆς Ἑλλάδος ποὺ ἔχουν ἰδιοκτησία γῆς, δηλαδὴ πατρίδα γῆν τῆς ὁποίας νὰ ἔχουν τὸν ζῆλον νὰ ὑποστηρίξουν τὴν ἐλευθερίαν.

Πατρὶς εἶναι ἐπίθετον ποὺ συνοδεύει τὸ οὐσιαστικὸν γῆ καὶ σημαίνει τὴν πατρώα γῆ, τὴν κληρονομημένη ἀπὸ τὸν πατέρα.

Στὸν τριετῆ υἱὸ καθηγητοῦ πανεπιστημίου ποὺ γεννήθηκε καὶ ἔζησε σὲ πολυκατοικία τῆς Ἀθήνας ἄρεσε νὰ σκαλίζει τὸ χῶμα ἀπὸ δύο  γλάστρες ποὺ εἶχε ἡ μάνα του σὲ μικρὴ βεράντα τοῦ διαμερίσματος. Ὅταν κάποτε ὁ πατέρας του τὸν πῆρε μαζὶ του σὲ μία ἐπίσκεψη ποὺ ἔκανε σὲ ἕνα ἐρημοκκλήσι τῆς Πεντέλης, μόλις τὸν ἔβγαλε ἀπὸ τὸ αὐτοκίνητο καὶ τὸν πῆρε ἀγκαλιά ὁ μικρὸς μὲ ἐνθουσιασμὸ  τεντωνόταν νὰ κατέβη ἀπὸ τὴν ἀγκαλιὰ τοῦ πατέρα του φωνάζοντας: «Μπαμπᾶ, χῶμα!»

Ποῦ θὰ 'βρω λίγο χῶμα, χῶμα ἑλληνικὸ γιὰ νὰ φυτέψω μία μηλιά…

Οἱ Ἕλληνες πουλᾶνε γῆ καὶ ὕδωρ.

Ἡ βγαλμένη ἀπὸ τὰ κόκκαλα τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερὰ ἐλευθερία μὲ βία μετράει τὴν γῆ καὶ δεν εὑρίσκει στὴν Ἑλλάδα γῆ ἐλεύθερη. Οἱ κάτοικοι τῆς Ἑλλάδος ἐπούλησαν γῆ καὶ ὕδωρ.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΙΚΡΟΒΙΑ

Παρακολουθώντας τις συνεχείς συγκρούσεις των ψυχολόγων και των χριστιανών ιερέων κυρίως σχετικά με τις υπηρεσίες που μπορεί να προσφέρει στον άνθρωπο η σύγχρονη ψυχολογία, διερωτήθηκα πολλές φορές πού οφείλεται η σύγκρουσίς των. Τελικά, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι οι μεν παραδέχονται την ύπαρξη και άλλου κόσμου εκτός από τον γνωστόν αισθητόν κόσμον ενώ οι δε δεν παραδέχονται την ύπαρξη τέτοιου κόσμου. Συμβαίνει δηλαδή ό,τι συνέβη και την εποχή του Παστέρ, όταν αυτός υπεστήριξε την πρωτότυπον δια την εποχήν του θεωρία ότι υπάρχουν μικρόβια, αφανείς δηλαδή μικροοργανισμοί, υλικής υφής, μονοκύτταροι, οι οποίοι αν και δεν φαίνονται προκαλούν νόσους στο σώμα. Ο Παστέρ, που είχε δει τα μικρόβια με το μικροσκόπιο, ήταν σίγουρος σ’ αυτό που υποστήριζε, κάποιοι όμως που τον άκουγαν τον ειρωνεύονταν. Και σήμερα συμβαίνει το ίδιο.